تدوین قانون هدایت ترمینال تطبیقی

در این پایان نامه، بر اساس نیاز روز صنعت هوافضا، دو روش جهت طراحی دسته ای از قوانین هدایت که هدایت ترمینال نامند، تدوین و طراحی شده است. این دو روش، بر اساس شاخصه های یک هدایت ترمینال، به شکل پسخورد متغیر های حالت بوده و در طراحی آن از روش های عددی بهره گرفته شده است. از میان روش های عددی موجود، روش برنامه ریزی دینامیکی تقریبی (approximate dynamic programming) که کمتر در علوم هوافضا مورد توجه بوده است، انتخاب گردیده و با توجه به قابلیت های این روش، قانون adpg ارائه شده است. این قانون هدایت علاوه بر محاسبه فرمان هدایت بر اساس پسخورد متغیرهای حالت، ویژگی های یک قانون هدایت بهینه و تطبیقی را نیز از خود نشان می دهد.